Het tennisjaar begon voor mij in Caïro, Egypte. Hier wilde ik 2 kleinere toernooien (15.000) gaan spelen. Als 1e geplaatste is het makkelijk voor anderen om te zeggen dat ik het toernooi ‘wel effe’ zal winnen. Niets is minder waar. Elke week is een nieuwe week en na een rumoerige met veel veranderingen, was ik klaar om weer te gaan strijden! En strijden werd het. Slechte banen, slechte trainingsballen, iedere dag storm en eten wat ik liever af en toe oversloeg, kortom: back in the jungle!
Ik heb gestreden voor ieder punt, iedere game, iedere set en iedere wedstrijd. En ik won het toernooi! Deze winst betekent heel veel voor mij, ook omdat dit het eerste toernooi was dat ik heb gewonnen zonder travelling coach. Wel had ik wat spierpijn en kreeg ik een paar steken in mijn lies tijdens de finale, maar goed, beetje spierpijn is logisch na 5 wedstrijden vond ik. 2 dagen rust en ik stond er wel weer. Niet dus. Het bleek toch iets meer dan spierpijn en na deze fantastische week keerde ik huiswaarts met een lichte liesblessure.