In augustus speelde ik mijn eerste toernooi weer met mijn normale service. Dit was in Knokke, België. Ik besloot, omdat mijn schouder eindelijk pijnvrij bleef, om een kleiner toernooi te gaan spelen. Hier hoopte ik veel wedstrijden te kunnen spelen, zodat ik wedstrijdritme kon krijgen. Ik ben iemand die veel wedstrijden nodig heeft om in vorm te komen, dus daar hoopte ik op. Mijn ranking was inmiddels ook dusdanig gezakt, dat een kleiner toernooi spelen bijna wel moest. Knokke werd een toernooi van ultieme struggle. Ik speelde niet goed, maar kwam iedere wedstrijd door. Ik vocht voor wat ik waard was en won het toernooi! Ontzettend blij was ik met dit resultaat. Het leek een nieuw begin, nu nog het niveau omhoog zien te krijgen. Het allerbelangrijkste was wel dat mijn schouder, naast wat stijfheid, de gehele week goed doorkwam. Geen pijn! Eindelijk!